Години потоа, кога раскажувавме за оваа наша посета во Будимпешта, мајка ми знаеше да рече... и јас со паметот на Наташа...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ќути и трај. Сега си пратеник и баш те боли Стојко Вранкович за народ, си викам со паметов.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)