со (предл.) - пеење (имн.)

Гарнетата посилно писна, вратните жили на свирачите пак се напнаа - сите со пеење ја подзедоа песната, саканата песна на домаќинот: „Свири, свири Караѓуле, Свири, свири едно чамче, Да поигра ќира Фанче, Ќира Фанче охриѓанче...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Песната беше кратка, иако беше таква, кога заврши со пеењето, Милан беше без здив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А мнозина што се погодени лесно, испотени, жедни, и жедни да платат, со пеење одат, со пцуење бесно, на Вињари нова пусија да фатат.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
(На жетварките, кои, откако почнаа со пеење, седат накрепени на прозорците и со половината внатре.) Ама се заинаетивте: не влеговте внатре да бендисам некоја.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Така, со пеење им кажувам за војниците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Првиот глас продолжува со пеење на „контра-темата“ одн. секундарна тема, избрана за да контрастира со главната на ритмички, хармониски и мелодиски план.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
АНТИЦА: (му одговара исто така со пеење) Не ми е ѓерѓеф, море расипан, Не ми е иглата скршена.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Венец кој ќе биде ставен од свештеничка рака, со оние убави негови зборчиња: (изрекнува со пеење како поп при венчавање). „Венчает сја раб божји Илија и Антица...“
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
После овие извршени обичаи кумот започнува на игра со пеење пратен од чалгијата).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Прво зборуваа воздржано за премиерата, небаре од гледиште на гледалиштето; потоа поминаа на пофалби за работата на режисерот како негово дебѝ, па на комплименти и признанија за улогите на колегите во одделните сцени, за на крај да завршат со бесрамно откриени самопофалби што кулминираа повеќе со дерење одошто со пеење, поправо со разногласје колку грло ги држи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Штом таткото заврши со пеењето, У се разбуди и почна да клоца, а болничарките- помошнички на гинеколозите силно ракоплескаа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Одеднаш запира со пеењето, се загледува пред себе.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Со цел да се одбегнат националните незадоволства, да се оформи мрежа на клубови за уметнички тоталитаризам, да се изведуваат празници на стадиони со пеење на песни од времето на сталинизмот и т. н.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За нејзино довршување, да се повикаат странци за извршување на власта, како на почетокот на руската историја.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ги земаме крстовите од црквата, ги креваме иконите в раце и ајде, ајде, одиме со пеење низ село, под село, низ полето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)