Кога се искачив за година-две погоре во осмогодишното образование, ветрот што ја будеше мојата љубовно-музичка пролет, доаѓаше од електричните гласови на момчињата што имаа долги коси со боја на старо злато, тесни панталони - ѕвонарки, цветни кошули со пеперутка јака и чевли со платформа.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тоа со пеперутките на Еда многу му се допадна. Ништо не покажа, но просто го развесели.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Толку чедно. Со пеперутки и чипкани чадорчиња.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Околу осум часот, додека го чекав Дагларбеј да ме земе, се шеткав во фоајето со рацете одзади, загледував по излозите на богатите шопови во ентериерот и минував меѓу господата со пеперутки машни и дамите во блескава облека и скапи парфеми.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)