Од некоја причина Винстон ненадејно помисли на г-ѓа Парсонс, со нејзината разбушавена коса и со правот во превоите на лицето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Лицата и на двајцата им беа дебело покриени со прав од вар.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во преситениот со прав воздух се заби и одекна остер метален звук.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Кога во еден момент погледот му застана врз дрвцето расцутен јоргован, кое прикрај се бореше со правта од ѕидарските работи, лицето на Сандри се осветли: ете го знакот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Прозорците на станицата се тресат, се рони варта од ѕидовите, од таванот и ти се полнат ноздрите со прав.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Сите што поминале низ портата над која пишува дека Сиена ви го отвора своето големо срце знаат, сите без исклучок знаат, дека да одиш од град во град низ Тоскана е како да облекуваш различни костуми од еден ист кројач.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ама сепак, само во пената на кафето на плоштадот во Сиена наместо со цимет, со прав од отечени ѕвезди се нацртани разголени женски гради и само мермерот во црквата во Сиена е жежок – ем од трите разголени грации, ем од недобројните алчни зјапачи во уметнички дела, демек.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Нерамноправна борба со правта. Сѐ во интерес на хигиената.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Секоја од фиоките во орманот што се лизна напред можеби содржеше тетки и роднини и баби покриени со прав.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Низ матните предели, полни со ноќта и небиднината, од самото срце на пустелијата, ветерот налета полн со прав од часовниците што користеа прав за да го покажуваат времето.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)