Во двополноста на јазикот, византиски и народен
   машки и женски
   во прекинот со традицијата, или поточно
   во губењето чувство за продолжување
   на родот, стилот, ритамот.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Мистеријата си остана засекогаш и тука Татко и Камилски немаа што да преземат, освен да се помират со традицијата.
               
             
           
            
            
              „Балканвавилонци“
               од Луан Старова 
              (2014)