Јас навистина го разбирам!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кожинката тврди дека и во оние разговори, од кои не се водени службени белешки, момчето ги повторувало податоците изнесени во официјализираните изјави.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И, се разбира, откако момчето веќе решило да си бара татко, зошто да не биде тој татко и личност со име и со презиме! А ако е можно и со функција?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)