Нѐ стапнала несреќа со јарост, ќе копаме до длабока старост.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Сетики таква ни е судбината. На проклетството не можеме да му избегаме.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
А Јан, качен на мостот, со невиден гнев, со невидена гордост, со јарост невидена, почнуваше да уринира врз светот, од високо, врз мрежа со електричен напон, над вагоните, лудачки смеејќи се; „Луцијоооо!“ викаше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)