со (предл.) - длабок (прид.)

Маја Мегла ~ СУРФИРАЊЕ МЕЃУ ЖАНРОВИ „Политиката е куца курва, која никому веќе не може да му го подигне, нацијата е мртва, парите се импотентни и веќе не можат да го одушеват модерниот човек.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Финансиите се за сиромасите, не за нас“, со длабок глас, бавно како крвник и свечено како проповедник, соблечен до појас и наметнат со бела прегача, како ковач или месар, како занаетчија- мајстор накусо, грмеше на сцената на Цанкаревиот дом Петер Млакар, членот на Одделот за чиста и практична филозофија на Neue Slowenische Kunst, дружина 1983 г. создадена од музичката група Laibach, ликовната група Irwin и Gledališće sester Scipion Nasice (подоцна Kozmokinetični kabinet Noordung).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се враќа мачното и, во исто време, херојско копање, борбата со длабокото и темното долу и во себе, победата и славата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сигурно и вам ви е познат оној став што секогаш го користиме како изговор кога не знаеме што точно да правиме со себе и велиме „само малку, колку да утепам време“, а го кажуваме со длабоко потсвесно сознание дека „времето нѐ утепува нас“.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
— Да ви се ногу години, ефендилер, — проговори Трајко и со длабок поклон ги поздрави двајцата султанови служители, сиот затресен од возбуда, знаејќи дека не го вика мудурот за добро.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Бујрум — бег, си ме викал? — проговори како со туѓа уста.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од таванот украсен и ишарен во средината и на четирите ќошиња со длабока, на орево дрво, изработена резба, висеа големи гроздови миск, лисиче, каланпарај и друго грозје зачувани уште од есента, повеќе за личнотија, бидејќи за јадење се пазеше во мусандрите одбрано грозје.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Градите почнаа рамномерно да му се креваат и спуштаат, и тој заспа со длабок, здрав сон.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Бојанчо, ќе можеш ли да си одиш? - со сериозност и со длабока загриженост праша дедо Иван.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Пееше со жар и задоволство од старите времиња, со длабок и треперлив глас што содржеше траги од некогашен импресивен баритон.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, нели, самото превртување на колата без страшни последици, не спаѓа во трагичните настани?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се свртив и ја погледнав душичката со длабоко разбирање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оние мини сигнали кои по невидливите мозочни бранови луѓето секојдневно несвесно си ги упатуваат едни кон други, се послаби по интензитет од оние кои се праќаат со длабока концентрација на умот, медитацијата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Минував низ десетина состави со ист инвентар: воздушен хармониум, една гитара со магнет, една без, тапани помешани со длабоки лонци.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Спиеше цела ноќ со длабок понорен сон, сличен на смрт. Се чини, беше омаен и занесен.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тие зборуваат убедливо и со длабоко знаење на работите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но ја видов крај реката со здолниште над коленици, блузонот со длабоко деколте, ги отскриваше како бели јарки, нејзините сентименталности пратени со петинг.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Просто го сеќаваше на своите рамена тоа тупо, но толку благо лице, од чијшто поглед ниеднаш не престануваше да се точи знајната длабока, потсмешлива добрина, која немаше заедничко ни со двете големи торби под очите, ни со длабоко и несиметрично врежаните старечки долини околу устата, ниту пак со неговата тврдо скована брада, чиниш од под која веднаш се слеваше јакиот јунечки врат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Пушеше со длабоки вдишувања, како да сакаше да ја надополни паузата од времето на бременоста на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И, не дека нема да нѐ биде, зашто сме поднаучиле и ние по нешто под јорган сиве овие години живот, ама борделот ќе мора да се вика „Кај баба“, за да нема забуна при влезот во бордо обоениот хол, во кој гостите ќе ги дочекува хостеса во црвен фустан со длабоко деколте и, со насмевка, распеана ќе ги разнесува по собите... или, уште подобро, со фотогалерија што ќе оди на видеобим ќе ги нуди нашите вработени и пријавени работнички со бенефициран стаж.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тоа е прилично голема ледина, околу наоколу оградена со длабок ендек.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се надува неколку километри потаму од јужниот ѕид на имотот Акиноски, зад Зедница, веднаш под Драмчески Ливади.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Еден од нив шепотеше со длабок глас: - Не сме за в куќа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе биди жакето до сабота?“ и ја рашири својата прекрасна бујна насмевка со длабоко, сочно зрачење низ големите округли топли очи со долги трепки и широки веѓи, гушкајќи ја сестра си. ***
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Таа извади две штипки од устата и запеа со длабоко чувство:
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
IV Со длабока, несвесна воздишка, која дури ни близината на телекранот не можеше да ја спречи на почетокот на неговиот работен ден, Винстон го приближи говоропишувачот, го дувна правот од микрофонот и ги стави очилата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По разводот го откачија и децата. Беше осамен, затворен, со длабока предумисла во односите со колегите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во јавниот живот Ласте Думбаровски беше познат по псевдонимот Почесен (како угледен фармацевт, кој донираше во борбата против проституцијата во Југоисточна Европа, тој беше промовиран во рангот на член од надворешниот состав на асоцијациите во Унгарија, Молдавија, Србија, Украина, Бугарија, Црна Гора и Романија), но во потесните кругови за него функционираше прекарот Ридски, според лозата на дедо му Аврам, со длабоки корени во Дрвош, на падините на Баба Планина.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Додека се обидував да го протолкувам реченото кое оставаше многу празнини, бели страници кои можеа да се исполнуваат со различна содржина, главно како претпоставки, а јас не бев склон на таков вид размислување и градење односи со луѓето околу мене, Ема се надвисна над бирото, поземајќи ја пепелницата и, свртувајќи се, повеќе несмасно отколку планирано (така ли беше?, не знам!), со врвот на цицката, потприбрана во тесната блуза со длабоко деколте, благо ми прошета по надлактицата од левата рака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Земи го Молитвеников што ти го дадов и читај ги молитвите со длабока верба, но имај на ум - Господ им помага на оние што сами ќе си помогнат.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А потоа пак, со длабока воздишка: „Таквите како мене и тебе, ибн Тајко, за кои секакви други разлики не постојат освен во лошотијата, таквите треба да го спасат светов од неговите бесови“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Калево е наоколу обиколено со длабок канал изѕидан од делкан камен, а дрвениот мост, кога ќе затреба, се крева на чекрек и така станува заштита пред портата. Умно смислено.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Гавазот излезе и веднаш се појави на вратата Суљо-ага. Со длабоко темане и тој го поздрави кадијата како гавазот пред малку. – Сабанаролсун, сабанаролсун, Суљо-ага, бујрум. Кога толку бргу се врати?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Лисицата се пикна во ќошот од пештерата и навистина заспа со длабок сон.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
АРСО: Во животот, Теодосе, има многу пострашни работи. А најстрашни се: лошо срце, лакомо око и граблива рака.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Јас на овој ред! Јас ова да го дочекам, во мојот живот... (Со длабока воздивка.) Е, што бил животот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Хероинот почна да делува. Се чувствувавме како да сме опкружени со длабок мир.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)