со (предл.) - изострен (прид.)

До овде читателот се наоѓа во присуство на едно речиси реалистичко четиво со изострена иронија.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Оној народ, кој што така непосредно и со изострено чувство го воспевал својот живот, зулумите на турскиот поробуач, борбата и Гоце Делчев; љубовта и разделбата, - не можеше да ги остави во себе да вријат впечатоците од великите денои на народно-ослободителната војна.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)