Тие насмевки на убавицата како да и прошепнаа со подмолен глас: „Човеков со брада навистина е најубав.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Беше тоа подмолен удар со подмолна болка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се чинеше и ги закопуваше ноктите в месо, ја проколнуваше предолгата ноќ полна со подмолни заседи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Некаде далеку една ракетна бомба експлодира со подмолен, одекнувачки тресок.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)