со (предл.) - видлив (прил.)

И невообичаено за вакви случаи, тој ја запрелистува книгата полека, со видливо задоволство, и се задржува на една страница каде што е подвлечена со молив една реченица.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Татко, со одобрување и со видливо подобра расположба, го слушаше својот собеседник.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Во моето излагање без дозвола се вмешува непознат човек со службен тон на говорот, кој седи наспроти мене, во скапа, кожена фотеља, со видливо одважен став, божем јас несмасно одговарам т.е раскажувам вистинска случка од мојот вистински живот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)