Од своја страна членовите на британските воени мисии со посебно внимание ги следеле тие информации.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во длабочината, најблизу до езерото Мала Преспа - Превалот и малите ридови на селата Медово и со посебно внимание на селото Раби, последното упориште пред влезот во Пероо, преминот меѓу двете преспански езера.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Камилски се сети дека Мајка често служеше чај, подготвуван со еден голем и мал ибрик, се со врелата вода од големиот ибрик се попарувал чајот од малиот ибрик и потоа одозгора се истурала количина врела вода, чајот се служел со посебни чашки.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски беше зачуден трагајќи по речниците колку многу турцизми се употребувале, но и натаму се употребуваат во балканските јазици за означување разни садови, како: бардак, барде, вид лонче кое служи за пиење вода (од турски bardak); ибрик, поголем бакарен сад за вода со посебно извиен тесен отвор, се употребувал уште како сад за масло и како сад во кој се топли вода, како и за варење кафе и чај.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
XVII Татко уште кога студираше во Цариград во 20 години на XX век со посебно внимание ја следеше лингвистичката револуција на Мустафа Кемал Ататурк.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И овојпат не ги коментирав зборовите на Х.Х. кои ги нагласуваше со посебно задоволство и олеснување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Одбрани луѓе, во ексклузивен хотел на морето, коктели, прошетки, приеми од страна на министри и градоначалници, возење со посебно закупен брод, размена на книги, телефони и адреси.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Даниел возеше како робот, управувајќи со воланот со посебно чувство, за кое не беше свесен.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Живеејќи долги години на бреговите на едно од најстарите и најубави езера во светот, Охридското Езеро, уште од раните па до доцните години на животот ги следев со посебно внимание миграциските процесии на птиците и рибите кои започнуваа и завршуваа во езерото и неговите брегови, како еден од планетарните центри на големите преселби.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Требаше да се види, да се доживее одблизу таа митска матанѕа, тој невиден масакр врз џиновските туни па да се суди за расчекорот меѓу човековата незгасната деструктивна инстинктивна анималност и природата...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Со посебно внимание Поетот се однесува кон разретчената коса и кон брадичето, кое, за жал, од неодамна и не е компактно црно, туку на повеќе места оснежено, а помеѓу врвот на брадата и долната усна постои и едно бело перче што потсетува на дамка од млеко, или траг од шампита.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)