ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Дипломатските извештаи на солунските конзули, па донекаде и тие на грчкиот конзул, што биле составени 7-10 дена по Солунските атентати, биле далеку посодржајни и, се разбира, поточни.

Во средата, кога започнале атентатите, според вестите што ги добил грчкиот конзул, од војската биле убиени 10 души, во четвртокот - 30 и, заедно со другите убиени потоа, вкупниот број не би стигнал до 50 души.

Тоа, се разбира, не може да се провери на страниците на „Цариградски весник“ каде што Никола Поцо имал свои пријатели и каде што, по линија на таканареченото доброчинителство, можел да има поддршка, туку во еден друг документ објавен во зборникот „Документи за историјата на трговијата на Европска Турција“ од страна на грчкиот конзул во Трст во тоа време по име Адонис Гленди.

Уште во почетокот на април 1903 година, дваесетина дена пред атентатите, грчкиот конзул во Солун Евгенијадис го известува министерот за надворешни работи во Атина за гласовите што се шират во градот дека по неколку дена ќе бидат предизвикани безредија во македонската престолнина.

Веднаш се рашири информацијата дека во автомобилот бил грчкиот конзул, од Солун директно дојден на многу итен и важен состанок за балканот.

Се шират - пишува грчкиот конзул со еден некоректен јазик - гласови дека и во самиот град Солун “Бугарите ќе извршат злосторства и со употреба на динамит“ ќе нападнат цркви и ноќни процесии по повод велигденските празници, како и други јавни установи, со цел да создадат паника и впечаток дека турската власт не може да обезбеди сигурност и оти тие се господари на земјата.