алчен (прид.) - сталеж (имн.)

Оној којшто еднаш ќе ги раздува сите тие моќници со кои сталежот мавта како врачевите со своите фетиши - неговите големи писатели, неговата Џоконда, неговите столови Луј XV, неговата убава граматика, неговиот изумрен стерилен јазик, целото негово купиште конзервирани мртовечки коски коишто ги потстава како уметност и култура - оној кому што ќе му успее да му дојде од газот до главата дека вистинската жива уметност, единствена, и вистинското инвентивно творештво се на негова страна, а не маскарадите под покровителство на министерствата, тој ќе го потисне алчниот сталеж.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ако сакате алчниот сталеж да го погодите во срце удрите го по неговите конјуктиви, по неговиот церемонијал на убав испразен говор, по неговите естетски пренемагања.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој својот мит го брани во свој стил: сите средства се добри, сите удари се дозволени.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но, можете да сметате на тоа дека алчниот сталеж ќе се брани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)