Погледот ми го плени главата на еден бункер која беше излезена од морето, а врз неа беше застанат бел галеб.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И така утешен, го следев летот на белите галеби како се претопува во синиот хоризонт од каде што Х.Х. го гледаше неизбежното идење на непријателите. Им завидував на галебите на хоризонтот, јас заробениот албатрос...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Колку повеќе и повисоко се придвижувам да го допрам ѕзвезденото небо, како бел галеб во просторот те гледам до границата на видикот...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Во сеќавањето, постојано ѝ се извишуваше белата тврдина Беаз-куле, околу која летаа белите галеби и најчесто застануваа на нејзиниот врв.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
А галебите се чистотници. Иако летаат ниско, не прават бербат...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Над нас прелета јато бели галеби.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Погледот му запре на белите галеби кои се наоѓаа на малото островче на реката, бездруго долетани од блиското море.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но тоа не е сенка од дим, туку сенка од јато бели галеби што прелетуваат над дреите, што се белеат на песочето крај езерото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)