бел (прид.) - жена (имн.)

Толе, бегајќи од црното Кате, фрли мерак во руса бела жена и токму ја најде руса Митра во Полчишта, та така си создаде пријатен и слободен животец кај неа и скоро си се пресели во Полчишта.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие имаа само црни стада, а убави бели жени облечени во убави алишта, сѐ рачно изработени, косите собрани во пунџи, до нив малите деца и ги водеа коњите покриени со тие нивни познати јамболии.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тие велат: Џоан е дваесет шестгодишна бела жена.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Алхемичарите ова го нарекувале rubedo, процес во кој доаѓа до консумирање на бракот помеѓу црвениот човек и белата жена, Сол и Луна.”
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но, постепено, тој води кон “топењето”, или синтезата на спротивностите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Заспа цврсто. бела куќа на бел облак, носена од бели птици; бел чад од бел оџак, бела гитара без жици; бела музика од бел ѕид, бел славеј надвор од вид; тик-так нон-стоп часовник ѕиден, отчукува време на живот иден; лево-десно шета едно бело клатно, со бела боја црта на празно бело платно: бели гради на бела жена, легната на бела постела; сето тоа на бело знаме веено од бел призрак, качен на бел рид над кој се спуштил бел облак.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)