бел (прид.) - невеста (имн.)

Им беше оставен аманет, да прекопаат сè ако треба, кога се разболе таа, прекрасната бела невеста со влажни очи, што не научија никогаш да заспијат, со задача да бдеат деноноќно и да ги собираат под себе, на топло, малите ладни рачиња нивни и големите топли нозе негови, за да не му потскокнуваат од немир и од страв.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)