бел (прид.) - пченица (имн.)

Прво боза, па слатки: море тулумби, море баклави, море кадаиф, море еклери, море пасти, па и бела пченица мелена со ореви и шеќер.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На самоти почеток одвај чујно, речи си срамежливо, тивко како лесно треперење на крилја на вилино коњче, едната јa гони другата и се нижи во синџир, а во него - студените кладенци каде моми студена вода налеваат, прстенот меновник, долгите години на чекање, високите чардаци, белата пченица и деветте гулаби што високо над ширно поле летаат, јадовите момини и либето кое под прозорец, пред порти, под чардак чека...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)