бел (прид.) - роза (имн.)

- Ти рече: Дојде бабе, влези внучко, баба да ве почести со слатко од ... - ...ливчиња од цвет на бела роза - дополнив јас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Коската е моја. во дуња платно или збор страв што се листа скриен во дупка од сопствената стега над тебе цвета грмотевица бела роза бесна на мракот што прави „тик - так“ во твојата глава бела роза убава скоро како смртта забодена во реверот на новиот бог од утре измиена со насмевка како што заборавот само знае минуваш крај тоа и не постоиш или постоиш цртежи и текст: во дуња
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Над влезната порта венче од детски солзи му пркоси на законот на гравитацијата среде бело венче ѕвони бело ѕвонче бели коњи со распавтани бели сни и занданите имаат облик - бела ѕвезда бело насмеана со опашка од бела роза бели галежи на бела свила од првата ноќ до последната бела виделина бел садник од рози во срцето - осаменоста ја скорива љубовта гнетот го скорива гневот бело варосани ѕидови во нив светлината жртва заѕидана врела голтка запрена среде суво грло и смртта тука имала бела боја и многу сакала да гушка листиња од црвени рози.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Ќе ѝ однесам една бела роза и ќе ја прочитам баладата за белата роза.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)