бел (прид.) - триаголник (имн.)

На крајот добиваме истоветна структура во сѐ помали пропорции и со деталот (белиот триаголник) двојно поизострен во однос на претходниот степен.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Го подигаме средишниот, четвртиот триаголник, така да остане белиот триаголник. И сега тоа го повторуваме.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Што се однесува до самиот правоаголник, во Фаустрол со бел триаголник е претставен „другиот свет”: „на едниот крај од бесконечноста, во облик на правоаголник е белиот крст...
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)