бел (прид.) - усвитеност (имн.)

Беше еден дел од сета таа работа, се чувствуваше себе си како еден непогрешив дел, остануваше секогаш буден за секоја ситница, буден, до бела усвитеност, за секоја и најмалечка промена во звукот на писокот на пилата, за секој искачен милиметар од своите лостови, а под неговите раце сè стануваше послушно и мирно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)