Долги и коси сенки на клепките, под благиот лак на ноздрите усните попусто се обидуваат да се одлепат една од друга и да изговорат само еден збор со сеопфатно значење со кој се ќе се открие и ќе се разјасни.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Сега кимаше со главата во благ лак. Сега стапчето од сладолед леко испадна од неговите прсти.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)