„Доцниш, ибн Тајко!“ рече бегот, но не луто, повеќе со благ прекор.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Вие во делот најчесто гледате целина, а во целината не можете или не сакате да го забележите делот,“ рече госпоѓа Мариела со благ прекор.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
По нивното запознавање јас никогаш не зборував со Сара за брат ми, ниту со брат ми за Сара; само чувствував колку исчекуваа да дојде среда, денот кога нашите врсници се собираа во салонот на Берта, а Зигмунд и Сара остануваа уште долго во нејзината соба, и јас останував покрај нив, како сведок на она што го премолчуваа, и кога знаевме дека собирот во салонот на Берта привршува, тој, таа и јас се качувавме на горниот спрат, се поздравувавме со гостите, го слушавме благиот прекор на Берта што не сме ги удостоиле со своето присуство. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сѐ поретко ја гледав Клара. Таа повеќе не доаѓаше во болницата, ретко ја посетуваше Сара, кога доаѓаше кај мене мајка ми секогаш наоѓаше некој неубав збор за неа, и таа не се чувствуваше добредојдена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)