Пак вака, за печење што ја има една сорта, благи како колачиња со шеќер.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Како секој ден да му беше друга песна – некои утра беше замислен и благ како балада, понекогаш беше страстен и жесток како рок, за другото утро да биде суров и остар како панк.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Оние црвените, ѕуниците, полесно се кинат, поароматични се, но не се толку благи како плускавиците. А и поситни се...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)