болен (прид.) - офкање (имн.)

Удира врз дебелите стебла, прекршува гранки и се враќа како тешко и болно офкање.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Молежливиот шепот се губи во болното офкање, замолчува, одвај се насетува неговото дишење и кога му се враќа свеста, тогаш со глас што одвај се слуша, тој пак моли, проколнува, пцуе...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Не застануваа, одминуваа камионите со голема бучава во која се губеа нашите писоци и лелекања и болните офкања на ранетите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)