Лежам и тишината надвиснала како иронијата, недостижен ми е пулсот на волјата и страста на желбата, повторно и повторно се саможртвував и казнував со преживувањето на истите вакви часови од минатото кои совршено се пресликуваат во сегашноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
При изречувањето на оваа досетка дури и најискрено сметав дека ја застапувам вистината.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А ако се бие шега во ваков час со мене, главата ќе му летне“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Реков: понекогаш ваквите часови траат цели години.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ја барав границата меѓу сонот и јавето, реалноста се губеше во моментите на очај и агонија.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)