ваш (прид.) - присуство (имн.)

Затоа, еве, и во ваше присуство ќе ја прашам: Јано, уште што ви е потребно?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зарем смееме без посебен повод да се правиме недоветни прашувајќи: Случајно некого да не очекувате?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Било кој од вас да ѝ ги даде, мора да ги испие во ваше присуство.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На што се должи вашето присуство?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Единствено вашето присуство во неговиот живот не ми е доволно познато.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
ЛУКОВ: (Сѐ така надмоќно и иронично.) Се извинувам, госпоѓо Христова, но Вашето присуство овде е - неопходно.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„Ах, вие мора да сте…,“ рече таа, и со изразот на лицето, со еден ноншалантен гест со раката, покажа дека Рајнер ѝ има спомнато за мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)