Дури по неколку часа Рада во чекор тргна да ја следи жената на која годините ѝ беа оставиле видлива трага.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Минатите десет години од последната средба меѓу Јана и Рада беа оставиле видливи траги.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Под него тонеше темнината. Ноќта ги криеше под своите густи, црни коси расфрлените купишта од градежни материјали и ги бришеше сите видливи траги од дневната мака.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Затоа и не можев да се ослободам од веќе создадениот впечаток дека смртта на Раде, кај неа не беше оставила некои видливи траги.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)