Така, некој од нив додека „викал, цркал, се надвикувал“, ненадејно се изгубил и паднал од многу висока температура.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Таа неплодност е сигурно последица на некоја инфекција или висока температура на која не било обрнато внимание.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Високите температури беа причина за разголување на младоста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
XXIX Свинската чума одново се јави во селото, зафати да се шири, и од свињите да се пренесува на луѓето: започнаа луѓето нагло да умираат; секој ден се огласуваше камбаната, секој ден имаше погреб; заразата се ширеше од еден на друг: ги зафаќаше луѓето силна треска, висока температура, огница, паѓаа во бунило, им се воспалуваа дробовите, им се надуваа очите, по кожата им се нафрлуваа темни дамки, бубулки, кои расцутуваа во гној и се распаѓаа; им се воспалуваше грлото, кашлаа непрекидно и длабоко како да рикаа корнејќи ја утробата; им отекнуваа жлездите под пазувите и на вратот и не можеа да се помрднат; жлездите им загнојуваа, им ја труеја крвта и умираа во тешки маки.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Сестра ми падна болна. Не станва од кревет веќе со недели, качи висока температура, ја треси некаква треска, па пожолте и потемне целата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Ме нашол во дворот што го метев секој ден легната со висока температура и во бесознание.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Многумина имаа висока температура.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
„Тоа е првиот чекор кон тоа да се стане мајка,“ рече.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сара се обидуваше да ми објасни што е менструација, и како се чувствувала ден пред тоа – имала ужасно висока температура, а во исто време се тресела од студ.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И понекогаш, кога мојот поглед ќе се впиеше во нејзиниот поглед, нејзините очи одеднаш се менуваа, таму каде што беше стрепетот се јавуваше омраза, а нејзините усни ги изустуваа зборовите од кои се плашев како од смрт: “Ќе беше подобро да не те родев.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во часовите на работ од бессознанието, кога високата температура правеше само одвреме навреме да се освестувам, во таа полусвесност можев да ја видам мама, нејзиниот поглед во кој беше стрепетот за мојот живот, нејзините раце кои ми редеа ладни крпи на челото, кои ги соблекуваа од мене испотените алиштенца и ми облекуваа нови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ниту на училиште, ниту навечер кога се собираа пред влезот, малку да се растрчат - а воздухот беше стежнат - метеоролозите навестуваа и во септември високи температури. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Чекалните ни се полни со пациенти, најмногу деца - ученици, а и постари лица, кои се жалат на отежнато дишење, кашлање, а вирозите предизвикуваат и високи температури.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Белки не си заборавил дека живи компири се јадат за да добиеш висока температура и да отсуствуваш од писмената по математика.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Но бидејќи тешко му одеше, излезот го бараше во вулканите: со нивна помош сакаше да го реши потфатот, зашто вулканите се тие што ја создале живата материја на земјата; тие ги имаат сите потребни неоргански состојци за тоа: амонијак, метан, водород, цијановодород, јаглендиоксид и други, од чии соединенија, под дејство на висока температура и со присуство на водена пареа, се создаваат органски молекули, се постигнува синтеза на аминокиселини, нуклеински киселини, белковини и други потребни молекули за создавање на жива материја.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Виде- не виде, се откажа Мил од тоа и продолжи натаму да експериментира во лабораторијата подложувајќи ја смешата на овие аноргански елементи на ултравиолетовото зрачење и електрицитет и високи температури за да предизвика импулс во синтезата, во создавањето на органската супстанца.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Доби висока температура и постојано беше во бунило.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)