вистинит (прид.) - или (сврз.)

За да има дословно значење, реченицата мора да изразува или вистинита или лажна елементарна пропозиција, која им доделува извесна дистрибуција на вистина или лага на елементарните пропозиции.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Овие состојби на работите се сочинети од едноставни предмети, а се претставени со елементарни пропозиции кои се логички независни една од друга.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А потоа набљудувањето е тоа што ни кажува дали исказите се вистинити или лажни.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)