вистински (прид.) - клуч (имн.)

Беше среќна, а го толкуваше како добар знак тоа што, со еден од клучевите од врската клучеви од напуштените куќи крај Езерото и крај морето, ја отвори бравата на новата куќа, кога Татко беше отиден да го бара вистинскиот клуч.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога се случи, со клуч од една од одамна напуштените куќи на семејството, да ја отвори вратата од куќата крај реката, Татко, барајќи го постојано вистинскиот клуч на животот во новите предизвици на егзилот, започна да верува во Мајкината метафизика на враќањето, во нејзината поврзаност со Севишниот...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Најпосле, кога нашата надеж дека Мајка го има вистинскиот клуч беше речиси при крајот, бравата на капијата прими еден од клучевите и од неа се ослободи спасоносниот звук на отворената капија на нашиот нов живот во градот крај реката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во моментот пристигна и Татко без ветениот клуч.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Клучевите требаше според верувањето на Мајка да ја отклучат бравата на враќањето во куќата на родната земја, но еден од клучевите ќе ја отвори бравата на судби­ната во градот на реката, откако Татко го беше загубил вистинскиот клуч...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Гледајќи ја Мајка како го зема во прегратка и другото мало дете, тој тивко изусти: Јас не знаев дека ти го имаш вистинскиот клуч!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко се прашуваше како можеше Мајка да го има секогаш вистинскиот клуч!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Со текот на времето куќата крај реката близу Дрвеното, односно Еврејското мовче крај десниот брег на реката ни стануваше цел свет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)