Кажи ми, што можеш да заклучиш од овој вистински настан, ме праша тогаш вујче?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Попрво би се рекло дека Томо беше лудиот кој во своето нервозно објаснување ги испревртуваше вистинските настани.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Некои вистински настани од ајдучкото, од комитското време, низ раскажувањата на дедо Иван или дедо Димо, веќе звучеа како легенди.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Како да бил тоа сонот што го сонив ноќва во мојата стара куќа во Маказар, а не вистинскиот настан што го раскажувам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ти не си во состојба да се сетиш на вистинските настани и се убедуваш себеси дека се сеќаваш на други настани, кои никогаш не се случиле.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А во своето завршено објаснение, насловено Кон расказите, авторот ќе напише дека во неговата книга: „сите опишани настани се вистински настани, случки сврзани со мојот живот од порано или подоцна“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тоа беше всушност вистински настан, на кој сум се сетил во сонот, сум го сонувал.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)