На радникот кој три месеца не земал плата најлесно е да му понудите две сапуници, три реални шоуа и некој дебилен квиз со кој ќе го шашардисате па нема да мисли на вистинските проблеми и петте неплатени сметки за струја.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Вистинскиот проблем, како што мене ми изгледаше е - тие не можат да комуницираат!
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Единствен услов е тие да бидат потребни во било која смисла, но и да поседуваат одредена „туѓинскост”, која ја поседуваат во онаа мера во која одговараат на вистинските проблеми.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Корпумпираните министерства во кои Албанците, а и Македонците, треба да ги поткупат службениците за да ги добијат потребните документи се вистинскиот проблем, а не тоа дека некој не може да го користи својот мајчин јазик“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тука почнуваат и вистинските проблеми.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Иако сигурно е точно, како што вели Фелоус, дека „гејството подразбира многу повеќе од сексуални партнери и практики“, не мора нужно да заклучиме дека геј-културата во голема мера произлегува од женствената родова ориентација и од инаку „несексуалните димензии на природите на геј-мажите“, како што и тој тврди.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Вистинска гордост ќе имаме само кога ќе бараме признание на култура што не е само сексуална“ (небаре култура што е само сексуална би била сосема срамна работа – или, барем, небаре тоа би било нешто со што не би се гордеело ниедно пристојно човечко суштество).361
Но, вистинскиот проблем не е што машката геј-култура веројатно ќе се сведе на ништо повеќе од само курови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Предизвикот за критичарите и за толкувачите е спротивното: да се открие што е она во поголемиот дел од машката геј-култура – зачувувањето на историски артефакти, да се послужиме со примерот што само ни е најмногу на дофат, или култот кон Џоан Крафорд – што би можело да има некаква врска со куровите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И штом, во нашево хомофобично и сексофобично општество, е секогаш лесно да се нападне геј-сексот, а е мошне тешко да се брани, изгледа не вреди да ѝ се купува угледност на машката геј-култура со нејзино спасување од неугледната вклученост во машка геј-сексуалност, како што се мачи да направи Лари Крамер (кого Фелоус го цитира двапати): „Сигурно во геј-културата има повеќе од само курови“, вели Крамер.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)