вкочанет (прид.) - грб (имн.)

Тој се оттурна од столот и застана искривено да ме поздрави, како да му е вкочанет грбот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Конечно го сретнав Фаерабенд во еден луксузен апартман во Петтата Авенија кој му припаѓаше на некој поранешен студент кој мудро ја беше напуштил философијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)