Уште се кострешам кога ќе ми текне за детето, фрлено под воденичниот цивун, кај што удира водата на замаецот за да го исечат перките, да му го иструпат телото, да не се знае кој го носел дотогаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако може да му закуша на месечина, под воденичен цивун, на вренгија. Кај што се дели водата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)