Додека на почетокот римските преторијанци биле империјални гарди, јаничарите уште од почетокот го формираа јадрото на воената сила и вршеа силно влијание врз другите војници наложувајќи им дисциплина и цврстина што им недостигала.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Меѓутоа, востаниците биле од сите страни опколени од воените сили на Џеладин-бег од Охрид, Али-паша Јанински и Лобуд-паша од Солун.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Употребата на чистата воена сила, кастрирана од својот прв идентитет, односно јаничаризмот, кој најсилни облици доби при големите завојувачки походи и најголемиот подем на Отоманската империја, имаше своја автохтона провиниенција во претходните империи кои господареа со Балканскиот Полуостров.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
По извршениот општ напад на востаничката територија, Османлиите успеале одново да го вратат градот Негуш.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Воени сили беа поставени на критични места во земјата и во градот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сојузничките воени сили особено имаат потреба да им се покажат складиштата и групирањето на непријателските трупи кое ќе се случи по прекинувањето на комуникациите.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Србите беа главната воена сила против Византијците. Нашите предедовци беа нивни сојузници.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)