Еден возрасен маж, на кого Бојан му се обрати со „Добар ден чичко Станојко“, мавташе со вила пред себе, зад себе, в страни, и одвај ли погледна во момчињата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И по толку години, и сега како возрасен маж редовно му се повраќаше кога гледаше физичко и душевно страдање на луѓе предизвикано од насилство извршено од други луѓе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Додека стоеше овде во мракот, стегајќи го студениот метал на пушката во изѕемнетите прсти, да го прашаше некој зошто сега е тука, не ќе знаеше да одговори.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)