ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Доста истото го направи со Илка. Таа притури: како ја затекла Митра да му ја затиња устата на Толета да го задуши, а Нешка да ја попари со врела вода.

Тој требаше повторно да се впрегне во исцрпувачката работа од зора до мрак и пак да го дочека Белчета за да дува и ука на рацете кога ќе вади слама за беговите волови, кога ќе сече дрва за беговата одаја, кога ќе го крши мразот по водениците за да сомеле што побело и поситно брашно, од кое неговата друшка — робинката — треба да меси бели погачи, да сучи танки мазници, баклави, да прави слатки алви и шеќерпариња за силникот — бегот, а таа со својата рожба да ги топи сувите корки во врела вода во котелот на верушките.

Ваков чај се служеше два до три пати додека работеа Татко и Камилски.

Камилски се сети дека Мајка често служеше чај, подготвуван со еден голем и мал ибрик, се со врелата вода од големиот ибрик се попарувал чајот од малиот ибрик и потоа одозгора се истурала количина врела вода, чајот се служел со посебни чашки.

Тој се зачудил, како што кажа Ило, и избегал како попарен со врела вода.

Станав. Појдов како по рефлекс кон чешмата. Течеше само врела вода.

Сигурно Бог, колку и да не верував во него, ми ја дари потребната сила во мигот, кога го забележав истиот џип со медицинска ознака, од кој сигурно ми се контаминираше храната и се организираше дотекот на врела вода во хотелите.

Знаеш како е, да те фати виулица со снег на некоја пресека, може здивот да ти го пресече со врела вода и котелот со бакамот го стави да кисне додека не пожолте како масло.

Колку сива економија собира во чаша врела вода…

Некогаш ги зафаќаше и навреме полковниците, ги заплуснуваше ненадеен дожд; за миг стасуваа далечните облаци кои потпомогнати од некакви високи ветришта што талкаа по небесните височини; ги опсипуваше во трчаница, кусо, но обилно, така што ни дрвјата под кои се засолнуваа, не можеа да ги заштитат; искиснати, им идеше студенило по снагата, морници, и со брзаница слегуваа низ падините кон селото, влечејќи ги коњите за уздите од чии тела избиваше пареа како да поминале низ врела вода.

Сонцето сега грееше и сињакот беше растопен, а бавчите изгледаа како попарени со врела вода.

Вистинската уметност изникнува,тоа одамна се знае, со прецизноста на секој потег, за која, а тоа ми стануваше сè појасно, немам доволно време (подвлечено три пати!) - пријателите, дури и кога сум најжестоко убеден во тоа што им го кажувам, сè помалку ме слушаат, па имам впечаток дека им зборувам на глуви и дека е крајно време да почнам да ги запишувам речениците за да не се трошат залудно, но и покрај тоа, и натаму постојано дрдорам или си дрдорам, а речиси ништо не запишувам - во разговор со Мики, еден од тие оглувени пријатели од детството, не можев да се сетам како се викаше оној јужен ветар од Водно што им ги креваше фустаните на жените.

Што сѐ не направивме. Ги стававме јамболлиите во врела вода, ги прскавме со отров.

„Спремете врела вода, сапун, превивки“, рече. „И оваа соба.“

Кога, разгрнувајќи го снегот, се најде до поточето, од момчето излегуваше пара како од варен компир штотуку изваден од врела вода.

Фрлаа луѓето на нив сѐ што ќе најдеа: врела вода, жива вар, пепел, сода; им ги чадеа патиштата со слама, со папрат, со лепешки, со козина, со ќуќур; едни пцовисуваа, а други пристигнуваа; ги имаше од сите погании: црни, жолти, кафеави, со големи глави, со големи нозе, со крилја, без крилја, со крст на грбот или без крст.

15. МУ СЕ ЗДАЛО НА ПРАСЕТО ДА ПОГЛЕДНЕ В НЕБЕ - тоа в корито, божем в колевка, на грб штом го свртат со врела вода поливајќи го за полесно да се гребе белата кожа каде што скарата шарата ќе си ја црта...

Другите застанаа, како сталактити полеани со врела вода во зимски денови, со снежна вода во летен ден.

Нашинските, домашни петлиња, ако зграпчеа некоја јаричка во бегство, ја осудуваа на губење пердуви во вангла со врела вода.

Во првата мугра крикнува искубан петел од лонецот со врела вода.

На таванот во хотелската соба има скришно пристаниште и бродски сирени кои не ви даваат око да склопите.

Небаре врела вода на врел воздух искрснува, питома ем складна змиски устремена, како што ѝ прилега кога на-една-душа го шмука сиот живот себеси за да се надмине да го усоврши чинот - самоволието!