врел (прид.) - ден (имн.)

Беше многу врел ден и додека Џед, јас и Валери чекавме лифт забележав дека таа на себе има зимски капут и џемпер и помислив дека сигурно умира од топлина - сепак, ни малку не се потеше.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
По напорниот врел ден, по почивката и вкусната вечера, децата заскитаа некаде по ливадите удолу, да ги гонат неброените светулки, што со своето светни- згасни ја разубавуваа вечерта и предизвикуваа илјадници најневозможни желби.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)