врел (прид.) - капка (имн.)

Зборовите, тие врели капки смола, посилно печеа од ударите на невидливите мали чекани и разбудувааа нешто далечно, нешто склопчено на некое дно уште таму, в шума, крај вечерните огнови на смоларите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Старецот уште шепотеше дека неговите мустаќести синчиња со надеж чекаат некој да им каже - бог да го прости Симон Наконтик, остави деца, внуци и спомени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Наеднаш се возбуди, скоро потскокна, чиниш од замислената лоена свеќа му паднала на чело врела капка, го ожежала, разбудила мисла за нешто друго.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)