Сакаа да се прегрнат и прегрнати да се наплачат, но рацете им беа врзани одзади, та само главите ги доближија една до друга и продолжија да плачат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Врзаните сакаа да се прекрстат, но бидејќи рацете им беа врзани одзади, само гласно сите рекоа: Ајде боже поможи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ја натераа да чекори сама, со рацете врзани одзади, за да не може да напипува пред себе, и Паулина одеше, сѐ додека не удри во едно дрво и се сруши на земјата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)