врл (прид.) - во (предл.)

Го кладе на ќутукот и го пресече прсто, та му го врли во сурато и така куртулиса од него.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ете ми, тетко мојата живувачка до сега што сум живеала.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сполај богу, рацете нема да му се изеа(т), да.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа отиде дома, помина една проклета Еѓупка и ме виде, та ме врли во еден бунар и неќејќи Господ да загинам, ме избави уште од многу маки што видов и еве сум у баба, поќерчена.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Видуајќи го чорбаџијцата со џигеро в рака, му рекла: - Море домаќине, ами коа сме јале ние џигер, што си ми купил?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)