вроден (прид.) - инстинкт (имн.)

Ѝ завидуваа на вродениот инстинкт кој заедно со нејзинита проникливост секогаш ја правеа посупериорна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Имаше неверојатно богата домашна библиотека со светски класици и воопшто некој вроден инстинкт за убавина.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Макс беше и место во кое почнав да сретнувам навистина млади клинци кои беа исфрлени од училиште и се муваа по улиците наоколу веќе со години - убави девојчиња со најнова шминка и совршена гардероба и дури тогаш дознав дека имаат само 15 години и свое дете.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Овие клинци навистина умееја да се облечат, имаа вроден инстинкт за тоа.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А со мене раководи впечатокот и вродениот инстинкт а не само студениот поглед на логиката.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)