ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Благодарејќи им ним, славниот светски произведувач на наочари за сонце Ray Ban забележа голем профит и зголемување на продажбата бидејќи по влегувањето на филмот во кината се појави цела сурија од типови што сакаа да имаат исти “цвикери” како и Том Круз.

Двете главни актерки држат во рацете, во крупен кадар, конзерви пепси-кола, со фина колоратура дополнувајќи го дизајнот на целиот кадар.

За тоа, се разбира, се плаќа одредена сума, и проблемот е решен.

Предностите над класичното огласување се бројни: 4 пред сѐ, постои мошне силна асоцијација и идентификација со изворот на пораката, т.е. со главниот актер или со самиот филм 4 за разлика од класичниот спот, филмот се доживува многу поемоционално, па и впечатокот е посилен 4 благодарејќи му на претходното, помнењето на производот е поголемо 4 можна е и поголема фреквенција на појавување на производот - може да се појави повеќе пати во филмот, кој, пак, може да се гледа неколку пати 4 кај светските филмски хитови станува збор за изложеност на производот пред огромен број гледачи, така што испаѓа дека цената за тоа е многу ниска.

Тоа може да биде привидна негативност, како некаква доброќудна шега на сметка на производот, што на крајот може да испадне и позитивна реклама што се однесува до продажбата, но може да се случи и производот едноставно да биде „покопан“ преку порака од филмот.

Понекогаш е доволно само производот да се даде на користење, без некоја посебна парична надокнада Сѐ на сѐ, методата е проверена, силна и едноставна.

Најновиот пример на “tei-in” може да се види во филмот на Алмодавар “Кика”.

Значи, приказната е сосема јасна: некој кој има желба неговиот производ да се види во филм за кој претпоставува дека ќе биде хит или дека ѝ се обраќа на иста целна група, го бара режисерот и го убедува во некој кадар главниот актер или актерка, на некој начин, да го употребат производот за кој станува збор.

Методата на рекламното делување позната како “product placement” или “prod- uct tie-in” се состои во презентацијата на производот во еден филм или ТВ-серија, но така гледачите да немаат впечаток (да не знаат) дека станува збор за реклама, бидејќи појавувањето на производот е дел од самото дејствие на филмот!

Игралиштата за баскет зјаеја празни, а во вечерните часови кучињата скитници беа главните актери на темните маалски улици.

Ние другите не бевме љубоморни поради тоа, напротив сите го сакавме и поштувавме, тој беше нашиот идол и патоказ за сѐ и сешто што правевме во нашите детски игри и главен актер на сите возбудливи доживувања.

Ти си првиот кој ме внесе во алејата на љубовта, ти си првиот кој ми го дари првиот касај на сласта, беше главен актер и сведок на кого по сопствена желба му ја дарував својата чест.

Беше главен актер за чие актерство заедно беа наградувани со громогласен утрински птичји пој, грозд свежа сонцевина и подграден татнеж кој како коњски топот секогаш повикуваше на бис.

На банкет–вечерата беа поканети главните актери на претставата со авторот и режисерот.

Кој да замисли, поверува, почувствува: ми се подготвуваше претставата на најапсурдната варијанта на балканската театарска драма во која требаше да бидам единствениот травматизиран главен актер и гледач!

Благодарејќи му на големиот публицитет, на фантастичните тиражи на главните актери (Nirvana, Pearl Jam...) и следствено на тоа на одреденото влијание врз случувањата ширум светската музичка сцена, grunge-от стана полноправен дел на pop-mainstream-от.

Покрај тоа, Азра соработуваше со Машкото друштво “Осамени срца” и со ресторанот „Кај Таки“, а во сета таа игра главен актер беше Андон Клековски. Тој ја водеше, ја заштитуваше и ја дупеше.

Строгиот глас на редарот предупредува дека претставата се одложува за еден час поради болеста на главниот актер.

Познато е дека секоја конспиративна дејност не би можела да биде успешна ако покрај главните актери не би биле вклучени и други лица како помагачи, коишто би служеле како прикривачи, курири и слично.

И корпорациите исто така навлегуваат во јавната сфера, што сето заедно доведува до трансформирање на поединците од граѓани и рационални полемичари на политичките/општествениоте/културните настани во пасивни набљудувачи на политичкиот и медиумскиот спектакл, од културни производители во културни потрошувачи.

Појавата на (во тоа време) новите медиуми (т.е. радиото и телевизијата), рекламирањето, односите со јавноста и корпоративната контрола врз културата, Хабермас ги гледа како начин приватните корпорации да добијат дотогаш невидена моќ во јавната сфера, со тоа практично истиснувајќи ги рационалните граѓани но и политичките партии како главни актери во политиката.