ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Пред интернационално да биде промовиран на големата врата на Документа во Касел 1972, Ле Гак експериментира со стапчиња, камења, песок, фотографии, испишани листови... кои ги става на своите слики.

— Каде, бре синдрак, каде ќе кршиш глава? — го дочека татко му на големата врата како и стрико му на малата.

Но на малата врата го грабна за рахавчовек и Сиве се здавелка со него.

Најдо си отиде дома со Ѓурѓа, си ја зеде козинавата сакма, го извади шејшането од сурмето на големата врата, се избакна со Ѓурѓа и дојде кај деда си Волчета, каде и се придружи на Толевата чета.

Една вечер, откако Сиве си легна со Мара и децата, доцна, околу полноќ, му притропа некој на големата врата.

Стана Адем од столчето и рече: „седете со здравје", та си излезе овојпат низ големата врата, испратен од Трајка и Кулета до самата негова кула.

Горе, на третиот кат, застанавме пред голема врата од оревово дрво што мазно светкаше; зад неа се слушаа нејасни гласови, далечен шумор кој зборуваше за повеќе луѓе што разговараат неповрзано и на повеќе теми одеднаш.

Погребан е во Прага, на неговиот гроб стои натпис: „Руски писател“, а сега, на голема врата се враќа во татковината. За среќа, намина и кај нас.

Аркади Аверченко - неправедно запоставен и зафрлен на маргините на руската литература, прекрасен писател, имигрант по Револуцијата од октомври, 1917 година (на М. Булгаков како пофалба му рекоа дека во едно свое дело го имитира Аверченко, за што поконкретно Булгаков пишува во својот “Театарски роман”) и токму имиграцијата и несогласувањето во новиот поредок придонесе за негово исклучување од редовите на руската (во тоа време, советска) литература.

Фахрета Јахиќ, како што и беше вистинското име на голема врата влезе во ју-естрадата преку филмот Тесна кожа (капетан на белу лаѓу Пантиќу, реплика која што од овој филм ја паметам до ден денешен).

Татко ми станал, излегол од крастајцата, собрал од јазот тоарите хазна и си ошол дома, та се сторил ногу богат.

Ќосето имало адет секога да излегвит и да стоит на големата врата од водејнцата, за да чекат мушчерии и да видит да не идит некој со жито да мелит брашно, та да го подмамит за да влезит во негоата водејнца.

К'ј да ти најда сега брашно? И се потскарале.

Тога од малото вратниче и одоѕади ќосето истрчало и пак низ вратниче влегло во подолната водејнца, шчо била поблизу до детето излегло и се застојало на големата врата пред водејнцата.

Детето се сторило каил и фатиле да се надмамват - кој поголема мамејнца ќе кажит.

Татко ми секоје утро станвеше и и пребровјаше пчелите една по една.

Порцеланот на голема врата влегува во Европа во мода во времето на барокот и рококото, а со појавата на чајот, кафето и чоколадото се создаваат и голем број облици на садови, се појавува поимот за сервис како целина.

Камилски оваа потрага по тајните на порцеланот во Кина и во Европа ја вршеше за да ја спореди со неговата судбина во Османската Империја, во којашто под името чини (ini) ќе се подразбере домашната керамика, со центар во Изник, каде што во голема мера ќе се користи кинеското и персиското искуство во подрачјето на грнчаријата.

7. Зазбивтано се втурнав низ голема врата, судирајќи се со баба која не ми обрнуваше внимание.

Според него, крајот на книгата го означува и крајот на времето.

Мојот поранешен пријател од Арапската Лига Лакхдар Брахими, тогашен министер за надворешни работи во Алжир, ме охрабри да ја преземам мисијата, утврдувајќи ми термин за средбата.

Овде, на брегот, пред големата врата на животот, зачнаа и моите големи пријателства со кои мојот живот и пишување добиваа нова смисла во моите спротивставувања на балканизацијата.

И така очекував во Алжир да бидам примен на голема врата.

Се отвори големата врата на свечената сала. На означеното место стоеше претседателот Хабиб Бургиба облечен во темно-син костим, со бела широка вратоврска, која завршуваше како шал.

На влегување, сега без тропање, ја најде Неда сред куќи каде му мете на прасето и посегна да ја фати за образ, ама таа му ја турна раката настрана и му ја покажа големата врата откаде можеше секој минут да влезе мајка ѝ, и му рече само: — „Пст, мац! Не ваќај кај шо не си клала ота може да е жешко да се попариш!“ — И навистина старата влезе со заграб борина и едно столче.

— Седи, седи! — му вели таа и му покажа на големата врата, да го предупреди да не влезе Тода да ги види како стојат та којзнае што ќе си помисли.

Потоа моето детство заврши, фабриката „Ванила“ го смени името, а историјата на голема врата влезе во нашата стварност.

Војничето, пред да ја отвори отклучената голема врата, за последен пат ја праша Мајка: – Па кој е твојот народ, Мајко? – Народот со кој живеам, сине!

Дождот врнеше сѐ послабо. Се тискаа околу големата врата.

Жената со нагрденото лице скокна од местото, се качи на столот и почна да извикува пароли во чест на ДАГ и на борците, а потоа почна да вика: - “Ние сме готови!

Низ големата врата влегоа двајца мажи, а зад нив, кривејќи сдеше млада жена со нагрдено лице.

Тропањето иде од големата врата, откај скалите.