Има и нешто друго само изгледа во големиот куфер е.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Татко се сети на своето враќање од Цариград во родниот град во 20. години од XX век во Поградец, со два големи куфери, пречекан од своите родители, браќа и сестри, блиски роднини, комшии.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко најпосле се врати во родниот град крај Езерото со два големи куфери преполни со стари и нови книги.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кога се поместија куферите од чезата, преполни со книги, широко се отворија и од нив излегоа многу книги, едни велеа дека го поарчил времето за книгите, времето во гурбет, други велеа оти нешто му се заматило во умот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко додека го следеше патот на една голема количка која ги носи трите сандаци со книги, а Камилски чекори зад неа, слушајќи лево-десно коментари, дека си го потрошил времето за овие книги, кои ќе завршат на некој таван или подрум се сети на своето враќање од Цариград, многу години пред да се најде Камилски во Париз, кога во родниот Поградец крај Охридското Езеро, по студиите во Париз, стигна со една чеза во која имаше два големи куфери.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се искачив по стрмните скали со големиот куфер в раце и зазвонив на вратата каде што на една месингена плочка со крупни слова пишуваше.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
МИТРЕ: Не знам што сакам, (ја зема главата во обете раце) главата ми е како бутин! (Седнува на големиот куфер, покрај малото, и очите не ги тргнува од него).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Веднаш потоа, по заповед на командантот на војската, Тоде беше ослободен, а утрото, дали од срам поради тоа што им се случи или од страв заедно со жената и со чупалето (Илинденка се викаше и таа беше мома, онаа што ја закопаа истиот час кога повторно се вратија во Потковицата) само со еден голем куфер, што го носеше Тоде на рамо, си заминаа од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)