Стратезите на комунистичкото општество имаа точни бројки за козарите, сега новопечени припадници на работничката класа, со кои требаше да се градат големите фабрики, патишта, мостови, брани, хидроцентрали.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Елза на тоа рече: - Господинот, дедо му на Хелвиг, таткото на татко му, имал голема фабрика пред војната.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Само што од нашето село се разликуваше со високите куќи, високи, ене до таму горе, до ридот, со широките сокаци секогаш полни луѓе, со големите фабрики...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А со нив и големите фабрики за производство на разновидни оранжерии.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Градот, тројно здебелен, со кариес од чадот на големите фабрики и чир на дванаесетпалачното црево од сообраќајната бркотница.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Овде е и големата фабрика за злато „Дегуса“, сместена во една многукатница, но работилниците се под земја.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)