Ме погледа сомничаво, горд на своето право. Маргина 36 55
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Порано бевме горди на јунаците од илинденско востание и на носителите на партизанска споменица, а денес ќе бидеме горди на скопската шмизла, која стана парадигма на нашето секојдневие.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Д-р Паскал Сотировски е горд на титулата, зашто вели дека таа му дава морални сили да продолжи посилно да работи на испитувањето на тајните на сончевите дамки.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Почна да станува навистина горд на своето тело и да се надева повремено дека и неговото лице исто така се враќа кон нормалата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Среќна сум и горда на себе што, покрај сè, никогаш не потпаднав или се претопив во ниедна од тие групи луѓе, а сепак научив многу дружејќи се со нив, сакајќи или не сакајќи.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Моторџијата беше горд на силата на својот мотор, но уште повеќе на „товарот“ што го носеше зад себе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Скулпторот остана сам крај својата скулптура, среќен и горд на она што го создаде, на своето пресоздадено Јас, изрежано во снегот до совршеност.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ми велеше: „За децата го правам ова, да бидат горди на мене“.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Најзабележителни за околината се оние кои се горди на своите носеви.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И, додека гледам како под фолии насадил цели леи вртипоп, нане, босилок, мајчина душичка, тој ми покажува дека има и сушилница за билките, горд на производството и на погонот за пакување: маса на која една жена од ѓутуре ги меша сувите растенија, ги мери на кујнска вага, ги пакува во теглички и им лепи декларации.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)