И да не се молиме само овдека во светиов храм, вели, и не оставајте ги молитвите само за овие ѕидови од кај што нѐ гледа синот господов и неговите апостоли.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги шири рацете, како крстот господов и не може да си ги собере.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Прстите му станаа грибло во мојата коса, го копаа коренот на влакната со тврди нокти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Сторивме грев, синковци господови и мои“, прослови. „Едни умираат, други на умрениот му го лапаат ајванчето.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во тоа време, козјачките селани, иако единствени против окупаторот, се двоумеа, не можеа да погодат: на чија страна да бидат - со голобрадите партизани или со кралските војници на Михаиловиќ, кои во името господово и кралско, со секое минување низ Пелинце оставаа зад себе пустош.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)