Се наоѓаа на крстопатот на своите спомени, во балканските времиња збиднати во далечната 1917 година, кога Татко, на прагот од младоста, ја започнуваше својата долга линија во егзилот, својата отоманска и турска врска, а Мајка, во цутот на детството, ја започнуваше својата „грчка врска“, во Солун.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во нејзиниот живот со своите значења се испреплетуваа првин „грчката врска”, па „италијанската”, зачнати од нејзините единствени патувања во Грција, во Солун и во Италија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Најпосле, Татко ги откри главните линии и протагонистите на Мајкината грчка врска.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка почувствува дека сега беше редот и таа да се „исповеда” за своите „врски” во животот на кои мислеше Татко – на „италијанската”, но и на „грчката врска” – сигурно предизвикан од ненадејното откривање на знамињата, на грчкото, на италијанското и на албанското, во нејзиниот чеизен ковчег.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Потоа остануваше да ја раскаже целата „грчка врска”.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)